មុខជំនាញសេដ្ឋកិច្ច (Field of Economics)
ជំនាញ
សេដ្ឋកិច្ចសិក្សាអំពីតម្រូវការនិងការផ្គត់ផ្គង់
និងនិន្នាកាសេដ្ឋកិច្ចជារួម។ ជំនាញនេះសិក្សាអំពីផលិតកម្ម
និងការបែងចែកផលិតផល
ហើយវិភាគលើធនធានទាំងឡាយដែលចាំបាច់សម្រាប់ផលិតឲ្យចេញជាផលិតផល
ឬសេវាកម្ម។
ជំនាញសេដ្ឋកិច្ចសិក្សាទូលាយទៅលើម៉ាក្រូសេដ្ឋកិច្ចរបស់ប្រទេសឬ
តំបន់ទាំងមូល និងមីក្រូសេដ្ឋកិច្ចទៅលើក្រុមហ៊ុននៅលើទីផ្សារ
ហើយវិភាគដោយប្រើប្រាស់គណិតវិទ្យា។
ជាទូទៅនិស្សិតនឹងបានសិក្សាមុខវិជ្ជាសំខាន់មួយចំនួនដូចតទៅ៖
សេដ្ឋកិច្ច គណនេយ្យ ហិរញ្ញវត្ថុ រូបិយបណ្ណនិងធនាគារ ស្ថិតិ
ការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច ។ល។ក្រោយពីបញ្ចប់ការសិក្សានិស្សិតអាចមានសមត្ថភាពធ្វើការនៅតាម បណ្តាស្ថាប័ននានា ទាក់ទងនឹងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ហិរញ្ញវត្ថុ និងវិនិយោគ រួមមានដូចជា អ្នកវិភាគគម្រោងថវិកា អ្នកសេដ្ឋកិច្ច អ្នកវិភាគហិរញ្ញវត្ថុ អ្នកវិភាគស្រាវជ្រាវទីផ្សារ ភ្នាក់ងារលក់មូលបត្រ អ្នកស្ថិតិ អ្នកវិភាគឥណទាន គ្រូបង្រៀនតាមមហាវិទ្យាល័យ ។ល។
ជំនាញ
សំណង់ស៊ីវិល ជាជំនាញដ៏ទូលាយមួយសិក្សាទាក់ទិននឹង
ការរៀបចំផែនការ ការរចនា ការសាងសាង់ និងការថែរក្សាជួសជុល ផ្លូវ
អគារ ស្ពាន ទំនប់ទឹក ។ល។ និស្សិតដែលសិក្សាជំនាញសំណង់ស៊ីវិល
នឹងទទួលបានចំណេះបច្ចេកទេស សេដ្ឋកិច្ច ច្បាប់
និងចំណេះដឹងអំពីសម្ភារៈ។ ជំនាញសំណង់ស៊ីវិល
ជាជំនាញមួយដ៏សមស្របក្នុងបរិបទប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ដែលទាមទារ
នូវការអភិវឌ្ឍន៍ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនិងអគារលំនៅដ្ឋាន។
មុខវិជ្ជាសំខាន់ៗដែលត្រូវសិក្សារួមមាន៖
គំនូសវិស្វកម្មនិងធរណីមាត្រ មេកានិចវិសម្រាប់វិស្វិកម្ម
អគ្គិសនីក្នុងអគារ សម្ភារៈសំណង់ មេកានិចដី ជលវិទ្យា បច្ចេកវិទ្យាសំណង់
ការធ្វើគម្រោងនិងការរៀបចំការងារសាងសង់
ការប៉ាន់ប្រមាណតម្លៃសាងសង់ Auto CAD, Math CAD។ល។
មុខជំនាញ
សង្គមវិជ្ជា សិក្សាអំពីមនុស្សនិងសង្គមមនុស្ស
អំពីកម្លាំងវប្បធម៌និងកម្លាំងសង្គមមកលើចិត្តគំនិតនិងទង្វើរបស់
មនុស្ស។ សង្គមវិជ្ជា
ព្យាយាមស្វែងយល់អំពីកត្តាដែលធ្វើឲ្យសង្គមនិងពិភពលោកប្រែប្រួល
ហើយក៏យកចិត្តទុកដាក់ផងដែរអំពីវិសមភាពសង្គម។
និស្សិតដែលជ្រើសរើសយកជំនាញសង្គមវិជ្ជា
នឹងសិក្សាផ្តោតជាសំខាន់ទៅលើការស្រាវជ្រាវសង្គម
អំពីបុព្វហេតុនានាដែលធ្វើឲ្យចរិតនិងទង្វើរបស់មនុស្សប្រែប្រួល។
មុខវិជ្ជាដែលត្រូវសិក្សារួមមាន ទ្រឹស្តីសង្គមវិជ្ជា
វិធីសាស្ត្រស្រាវជ្រាវ ស្ថិតិ ចិត្តសាស្ត្រសង្គម
និងវិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយជាដើម។
មុខជំនាញ
ចិត្តវិទ្យាជាមុខជំនាញដ៏ពេញនិយមមួយនៅបណ្តាប្រទេស
អភិវឌ្ឍន៍និងប្រទេសមហាអំណាចរួមមានសហរដ្ឋអាមេរិចជាដើម។
នៅកម្ពុជា គេហាក់មិនទាន់ចាប់អារម្មណ៍ច្រើននៅឡើយ។
ចិត្តវិទ្យាជាវិទ្យាសាស្ត្រមួយសិក្សាអំពីចិត្តនិងទង្វើរបស់
មនុស្ស។
ដើម្បីចូលរៀនមុខជំនាញនេះបានសិស្សានុស្សិសត្រូវត្រៀមលក្ខណៈ
ចំណេះដឹងមូលដ្ឋានលើមុខវិជ្ជា គណិតវិទ្យានិងជីវិវិទ្យា។
និស្សិតដែលសិក្សាជំនាញចិត្តវិទ្យា
នឹងបានយល់ដឹងអំពីដំណើរអភិវឌ្ឍន៍របស់ចិត្ត
របៀបជំរុញលើកទឹកចិត្តរបៀបប្រើប្រាស់ស្ថិតិ
និងវិធីធ្វើតេស្តសាកល្បងបែបវិទ្យាសាស្ត្រលើទង្វើ
ឬចរិតរបស់មនុស្ស ឬក្រុមមនុស្ស។
ចិត្តវិទ្យាសិក្សាអំពីទំនាក់ទំនងរវាងមនុស្សនិងមនុស្ស
មនុស្សនិងឧបករណ៍នៅកន្លែងដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាពការងារ។
ពេលនិយាយ
ដល់ជំនាញច្បាប់ ម្នាក់ៗមុខតែនឹងឃើញដល់ការងារជាមេធាវី។
ជំនាញច្បាប់សិក្សាយ៉ាងទូលាយអំពីទ្រឹស្តីនិងដំណើរការប្រព័ន្ធ
ច្បាប់។ និស្សិតនឹងសិក្សាអំពីច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី និងព្រហ្មទណ្ឌ។
ដោយសារតែពិភពលោកមានការប្រែប្រួលឆាប់រហ័ស
ហេតុនេះក៏ត្រូវមានច្បាប់ថ្មីៗដើម្បីគ្រប់គ្រងលើបម្រែបម្រួល
ទាំងនោះដែរ។
និស្សិតច្បាប់នៅទូទាំងពិភពលោកនឹងសិក្សាផ្តោតសំខាន់លើផ្នែកឯកទេស
ណាមួយអាស្រ័យទៅតាមតម្រូវជាក់ស្តែងក្នុងប្រទេសនីមួយៗ
ឧទាហរណ៍ប្រទេសក្នុងតំបន់អាស៊ានអាចនឹងផ្តោតជាសំខាន់លើច្បាប់
ពាក់ព័ន្ធនឹងអាស៊ាន។ មុខវិជ្ជាសំខាន់ៗដែលត្រូវសិក្សារួមមាន៖
វីធី
ល្អបំផុតសម្រាប់ត្រៀមប្រលងគឺរៀបចំឯកសារដែលបានរៀន
រួចទាំងអស់ឲ្យមានសណ្តាប់ធ្នាប់ ទាំងសៀវភៅអាន សៀវភៅសរសេរ
និងកំណត់ត្រាចំណាំ។ ចូរសង្ខេបខ្លឹមសារសំខាន់ៗដាក់ក្រដាសមួយសន្លឹក
ហើយចងចាំសេចក្តីលំអិតក្នុងខួក្បាល។
ចូររៀបចំកាលវិភាគរៀនត្រៀម
២ឬ៣ សប្តាហ៍មុនពេលប្រលង។ ក្នុងកាលវិភាគនេះត្រូវមាន ម៉ោងបរិភោគអាហារ
ម៉ោងការងារ ម៉ោងប្រជុំ ម៉ោងរៀននៅសាលា ម៉ោងធ្វើកិច្ចការសាលា
និងម៉ោងសម្រាប់ធ្វើកិច្ចការផ្សេងទៀត។
ចូររកពេលបន្ថែមទៀតសម្រាប់រៀនត្រៀមប្រលង។
ស្វែង
យល់ពីការប្រលងលើមុខវិជ្ជានីមួយៗឲ្យបានច្រើនដូចដែលអាចធ្វើទៅ
បាន។
ចូរសួរគ្រូរបស់អ្នកអំពីប្រភេទសំណួរដែលអាចនឹងចេញនៅពេលប្រលង
ហើយសម្ភារៈអ្វីខ្លះដែលត្រូវការឬអនុញ្ញាតឲយកចូលពេលប្រលង
ដូចជាម៉ាស៊ីនគិតលេខ និងវចនានុក្រមជាដើម។
ចូរស្នើរសុំវិញ្ញាសាដែលធ្លាប់ចេញពីឆ្នាំមុនដើម្បីធ្វើជា
គម្រូសម្រាប់ត្រៀមប្រលង។
ត្រូវ
មកដល់បន្ទប់ប្រលងឲ្យបានមុនម៉ោងដើម្បីធ្វើចិត្តឲស្ងប់
និងរំលឹកមេរៀន ខ្លះៗ (ប្រសិនបើអ្នកចំាមិនច្បាស់ត្រង់ណាមួយ)។
ការមកយឺតធ្វើឲប៉ះពាល់ដល់ការប្រលងដោយសារតែអារម្មណ៍មិនស្ងប់។
អ្នកដែលមកយឺតតែងតែច្របូកច្របល់ក្នុងចិត្តជានិច្ចកាល
ហើយទំរាំតែតាំងចិត្តបានក៏ខាតពេលល្មមគួរសមដែរ។ "
ខ្ញុំមកយឺតៗ...ខាតម៉ោងៗ...ប្រញាប់ឡើង..."។
ក្បួន
នេះអនុវត្តន៍បានចំពោះប្រមាណវិធីគុណដែលមានពីរខ្ទង់
ដែលខ្ទង់ដប់មានលេខដូចគ្នា ចំណែកឯខ្ទង់រាយមានផលបូកស្មើនឹង
១០។
